پادکست طلاق در دوران عقد با توجه به باکره بودن یا نبودن
طلاق در دوران عقد، موضوعی است که در سال‌های اخیر به دلیل افزایش آمار آن، اهمیت بیشتری یافته است. قانونگذار نیز با توجه به این مسئله، قوانین و مقرراتی را برای تنظیم روابط حقوقی زوجین در این شرایط وضع کرده است. این نوع طلاق به دلایل مختلفی مانند اختلافات فرهنگی، مشکلات خانوادگی یا اجتماعی، و حتی ناتوانی در برقراری ارتباط و سازگاری به وقوع می‌پیوندد.
از آنجا که این دوران عقد شرایط ویژه‌ای دارد، بسیاری از افراد نمی‌دانند که در صورت بروز مشکلات در این دوران چه اقداماتی باید انجام دهند و حقوق آن‌ها چگونه در این شرایط تامین می‌شود. لذا در این نوشتار، به بررسی ابعاد حقوقی طلاق گرفتن در دوران عقد، از جمله شرایط، مراحل و آثار حقوقی آن خواهیم پرداخت.
تعریف طلاق در دوران عقد
طلاق در دوران عقد به معنای پایان رابطه‌ای است که هنوز زندگی مشترک در آن آغاز نشده است. این دوران زمانی است که زوجین از تاریخ عقد تا شروع زندگی مشترک، به هر دلیلی از یکدیگر جدا می‌شوند. طلاق در این دوران مشابه سایر انواع طلاق‌ها از جنبه‌های حقوقی و قانونی قابل بررسی است، اما ویژگی‌هایی مانند نداشتن زندگی مشترک و مسائل مربوط به مهریه و نفقه باعث می‌شود که شرایط آن متفاوت باشد.
بیشتر بخوانید: انواع مهریه
قوانین و مراحل طلاق در دوران عقد
طبق قوانین مدنی ایران، طلاق در دوران عقد شرایط خاص خود را دارد. حق طلاق معمولاً به مرد داده می‌شود، اما در شرایط خاص، زن نیز می‌تواند درخواست طلاق دهد. مراحل طلاق در دوران عقد شامل موارد زیر است:
- طلاق از طرف مرد: در صورتی که مرد بخواهد درخواست طلاق دهد، باید تمامی حقوق زن مانند مهریه، نفقه، تنصیف اموال (در صورت توافق در عقدنامه) و نحله (مبلغی که به زن تعلق می‌گیرد) را پرداخت کند. مرد می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست طلاق یک طرفه را به ثبت برساند.
- طلاق از طرف زن: اگر زن درخواست طلاق دهد، باید دلایلی مانند عسر و حرج (مشقت‌های زندگی مشترک)، بیماری جسمی یا روانی، غیبت طولانی مدت مرد، حبس، یا عدم پرداخت نفقه را به دادگاه ارائه دهد. در این صورت، دادگاه بررسی‌های لازم را انجام داده و حکم نهایی را صادر می‌کند.
- طلاق توافقی: یکی از راحت‌ترین و سریع‌ترین روش‌های طلاق در دوران عقد، طلاق توافقی است. در این نوع طلاق، زن و مرد با یکدیگر به توافق می‌رسند و درخواست طلاق را به دادگاه ارائه می‌دهند. در اینجا، مسائل مالی مانند مهریه و نفقه به توافق طرفین بستگی دارد و سریع‌تر از سایر انواع طلاق‌ها پیگیری می‌شود.
مدارک مورد نیاز برای طلاق در دوران عقد
برای انجام فرایند طلاق در دوران عقد، طرفین باید مدارک مشخصی را به دادگاه ارائه دهند. این مدارک شامل:
- اصل شناسنامه زن و مرد
- اصل عقدنامه
- کپی کارت ملی هر دو طرف
- وکالتنامه حق طلاق زن
- گواهی پزشکی قانونی در صورت نیاز (مانند آزمایش بکارت یا عدم بارداری)
- در صورتی که طلاق از طرف زن باشد، دلایل قانونی و شواهد اثبات کننده باید ارائه شود.
مهریه در طلاق دوران عقد
یکی از سوالات رایج در مورد طلاق در دوران عقد این است که آیا مهریه پرداخت می‌شود یا خیر؟
۱) مهریه در صورت باکره بودن زن
اگر زن در دوران عقد باکره باشد و طلاق صورت گیرد، بر اساس ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی، مهریه‌ای که به او تعلق می‌گیرد نصف مهریه تعیین‌شده در عقدنامه است.
در این شرایط، طلاق از نوع بائن خواهد بود. طلاق بائن به معنای این است که مرد حق رجوع به زن را ندارد، مگر اینکه عقد جدیدی میان آن‌ها صورت گیرد. در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر می توانید مقاله رجوع در طلاق را مطالعه نمایید.
۲) مهریه در صورت باکره نبودن زن
اگر زن باکره نباشد و طلاق در دوران عقد انجام شود، کل مهریه به او تعلق می‌گیرد، حتی اگر زندگی مشترک آغاز نشده باشد.
در این حالت، مرد موظف است تمام مهریه را پرداخت کند. نوع طلاق در این شرایط رجعی است، به این معنا که مرد در مدت عده (سه ماه پس از طلاق) می‌تواند به زن رجوع کند و رابطه زناشویی را از سر بگیرد.
تأثیرات روانی و اجتماعی طلاق در دوران عقد
جدایی در دوران عقد می‌تواند تأثیرات روانی و اجتماعی قابل توجهی بر طرفین بگذارد. در بسیاری از موارد، افراد پس از طلاق دچار احساسات منفی مانند افسردگی، سرزنش خود، یا ترس از ازدواج مجدد می‌شوند. این مشکلات روانی می‌توانند زندگی شخصی و اجتماعی فرد را تحت تاثیر قرار دهند. مشاوره حقوقی و روان‌شناسی در این دوران بسیار توصیه می‌شود تا افراد بتوانند به سلامت از این مرحله عبور کنند.
دلایل طلاق در دوران عقد
جدایی در دوران عقد می‌تواند به دلایل مختلفی اتفاق بیفتد که هر کدام بر اساس شرایط خاص خود قابل بررسی هستند:
اختلافات فرهنگی و خانوادگی: در بسیاری از موارد، اختلافات خانوادگی یا فرهنگی بین طرفین یا خانواده‌هایشان می‌تواند منجر به تصمیم به طلاق شود. این اختلافات ممکن است در ابتدا نادیده گرفته شوند، اما در طول دوران عقد آشکار شوند.
ازدواج زودهنگام: در برخی موارد، ازدواج در سنین پایین یا به دلایل نادرست (مثل فشار اجتماعی یا خانوادگی) باعث می‌شود که طرفین به سرعت متوجه شوند که برای یکدیگر مناسب نیستند.
مشکلات مالی: مشکلات مالی و ناتوانی در تأمین نیازهای ابتدایی زندگی می‌تواند یکی از دلایل جدایی باشد. در دوران عقد، طرفین ممکن است به این نتیجه برسند که برای شروع زندگی مشترک آماده نیستند.
عدم وجود عشق و علاقه: در برخی مواقع، زوجین به دلیل نداشتن علاقه کافی به یکدیگر یا عدم شناخت درست از یکدیگر تصمیم به جدایی می‌گیرند.
چگونه از طلاق در دوران عقد جلوگیری کنیم؟
جلوگیری از طلاق در دوران عقد نیازمند شناخت درست از یکدیگر و تلاش برای حل مشکلات از ابتدای رابطه است. توصیه می‌شود که پیش از عقد، زوجین با یکدیگر در مورد مسائل مختلف زندگی مشترک به گفت‌وگو بپردازند و در صورت وجود هرگونه نگرانی یا شک و تردید، مشاوره حقوقی یا روان‌شناسی دریافت کنند. همچنین، در صورتی که مشکلات خاصی پیش بیاید، مراجعه به مشاوره خانوادگی می‌تواند به رفع اختلافات کمک کند.
سخن پایانی
طلاق در دوران عقد یک مسئله پیچیده و حساس است که نیازمند توجه به قوانین و شرایط خاص خود دارد. زوجین باید با دقت به حقوق و تکالیف خود در این دوران آگاه شوند و در صورت بروز مشکلات، اقدامات قانونی مناسب را انجام دهند. طلاق توافقی می‌تواند بهترین گزینه برای طرفین باشد، اما در موارد خاص، طلاق یک طرفه یا از طرف زن نیز امکان‌پذیر است. علاوه بر این، توجه به تأثیرات روانی این فرآیند نیز ضروری است تا افراد بتوانند به سلامت از این مرحله عبور کنند.
