دعوای اثبات وقوع بیع، یکی از دعاوی ملکی متداول در مراجع قضایی است که به منظور احراز و اثبات وقوع عقد بیع (معامله) بین خواهان و خوانده مطرح میشود. در این دعوا، خواهان مدعی است که معاملهای با خوانده منعقد کرده، اما خوانده از انجام تعهدات خود و به رسمیت شناختن معامله امتناع میکند.
بیع درواقع از عقود معین است و قوانین مرتبط با آن در قانون مدنی تعریف شده است. منظور از عقد بیع در واقع همان خرید و فروش است. بلافاصله پس از عقد بیع با پرداخت ثمن معامله (قیمت معامله) مالکیت دارایی مورد معامله از فروشنده به خریدار منتقل می شود.
مبانی قانونی دعوای اثبات وقوع بیع:
- ماده 338 قانون مدنی: “بیع، عقدی است که به موجب آن یکی از طرفین در مقابل دریافت ارزش کالای مورد معامله به صورت نقدی یا غیر نقدی، مالکیت موضوع مورد معامله را به طرف دیگر منتقل می کند.”
- ماده 1257 قانون مدنی: “در معاملات و عقود، هر کس مدعی حقی باشد باید آن را اثبات کند.”
ارکان دعوای اثبات وقوع بیع:
خواهان باید وجود عقد بیع را با ارائه دلایل و مدارک اثبات کند. این دلایل میتوانند شامل موارد زیر باشند:
- مبایعهنامه عادی: سندی است که بین طرفین معامله تنظیم میشود و حاوی مشخصات طرفین، مورد معامله، ثمن معامله و سایر شرایط توافق شده است.
- شهادت شهود: اگر معامله به صورت شفاهی منعقد شده باشد، خواهان میتواند به واسطه شهادت شهود، وقوع معامله را اثبات کند.
- اقرار خوانده: اگر خوانده وقوع معامله را اقرار کند، دیگر نیازی به ارائه دلایل دیگر نیست.
- رابطه حقوقی بین خواهان و خوانده: خواهان باید ثابت کند که معامله با خوانده انجام شده است.
- قانونی بودن موضوع معامله: موضوع معامله باید مشروع و قانونی باشد.
- عدم اثبات فسخ یا انفساخ معامله : اگر معامله فسخ یا منفسخ شده باشد، دیگر دعوای اثبات وقوع بیع مسموع نخواهد بود.
مرجع صالح برای رسیدگی به دعوای اثبات وقوع بیع:
- شورای حل اختلاف: اگر ارزش خواسته تا بیست میلیون تومان باشد، شورای حل اختلاف صالح به رسیدگی است.
- دادگاه عمومی حقوقی: اگر ارزش خواسته بیش از بیست میلیون تومان باشد، دادگاه عمومی حقوقی صالح به رسیدگی است.
شیوه و مراحل اقامه دعوی اثبات وقوع بیع
دعوی اثبات وقوع بیع میتواند در مورد اموال منقول یا غیرمنقول مطرح شود. در این دعوی، خواهان کسی است که مدعی وقوع عقد بیع بین خود و خوانده دعوی در خصوص مال معین و مشخصی و انتقال مالکیت مبیع به خود (خواهان) است. معمولاً اثبات وقوع عقد بیع زمانی مطرح میشود که سند کتبی مانند مبایعهنامه تنظیم نشده یا در دسترس نیست و الزام فروشنده به تنظیم سند رسمی امکانپذیر نیست.
مراحل اقامه دعوی:
- جمعآوری مدارک و شواهد:
- در صورت وجود هرگونه سند یا نوشتهای، مانند مبایعهنامه عادی، پیشنویس قرارداد، رسید پرداخت ثمن، یا هرگونه نوشتهای که نشاندهنده توافق طرفین بر سر بیع باشد، باید جمعآوری شوند.
- شهادت شهود: اگر شهودی وجود دارند که از وقوع عقد بیع بین طرفین آگاه هستند، میتوان از شهادت آنها در دادگاه استفاده کرد.
- استعلامات: میتوان از مراجع ذیصلاح مانند اداره ثبت اسناد و املاک، شهرداری، و غیره در خصوص وضعیت مال مورد معامله استعلام کرد.
- سایر دلایل و مدارک: هرگونه دلیل و مدرکی که میتواند به اثبات وقوع بیع کمک کند، مانند فیلم، عکس، پیامک، و غیره باید جمعآوری شود.
- تنظیم دادخواست:
- در دادخواست باید خواسته خواهان به طور واضح بیان شود. در این مورد، خواسته خواهان اثبات وقوع عقد بیع و الزام خوانده به تنظیم سند رسمی است.
- دلایل و مدارک باید به طور دقیق در دادخواست ذکر شوند.
- دادخواست باید به مرجع صالح قضایی تقدیم شود.
- رسیدگی در دادگاه:
- در جلسه رسیدگی، خواهان و خوانده دعوی حاضر شده و توضیحات خود را ارائه میکنند.
- دادگاه به دلایل و مدارک ارائه شده توسط طرفین توجه میکند و در نهایت رأی خود را صادر میکند.
نکات مهم در اقامه دعوا اثبات بیع:
- اثبات وقوع بیع از طریق ادله اثبات دعوی مانند شهادت شهود، اماره، و سوگند امکانپذیر است.
- در صورت اثبات وقوع بیع، دادگاه میتواند خوانده را به تنظیم سند رسمی بیع محکوم کند.
- خواهان دعوی میتواند همزمان با دعوی اثبات وقوع بیع، دعوی الزام به تنظیم سند رسمی را نیز مطرح کند.
آثار اثبات وقوع بیع:
- الزام خوانده به انجام تعهدات: پس از اثبات وقوع بیع، خوانده به انجام تعهدات خود، مانند تسلیم مورد معامله یا پرداخت ثمن معامله، ملزم میشود.
- جلوگیری از تصرفات خوانده: پس از اثبات وقوع بیع، خواهان میتواند از تصرفات خوانده در مورد معامله جلوگیری کند.
- مطالبه خسارات: خواهان میتواند خسارات ناشی از عدم انجام تعهدات خوانده را از وی مطالبه کند.
نکات مهم در خصوص دعوای اثبات وقوع بیع:
- اثبات وقوع بیع، در مورد معاملات شفاهی، میتواند دشوار باشد.
- ارائه دلایل و مدارک قوی برای اثبات وقوع بیع ضروری است.
- در صورت اثبات وقوع بیع، خواهان میتواند به حقوق قانونی خود از جمله الزام خوانده به انجام تعهدات، جلوگیری از تصرفات خوانده و مطالبه خسارات دست یابد.
جمعبندی:
دعوای اثبات وقوع بیع، یکی از دعاوی ملکی مهم است که در صورت اثبات آن، خواهان میتواند به حقوق قانونی خود در خصوص مورد معامله دست یابد. اثبات وقوع بیع، در مورد معاملات شفاهی، میتواند دشوار باشد، لذا ارائه دلایل و مدارک قوی برای طرح این دعوا ضروری است. جهت دریافت مشاوره تخصصی حقوقی با کارشناسان ما در موسسه حقوقی دادخواهان مجد در تماس باشید.
سوالات متداول
بیع به معنی انجام یک معامله خرید و فروش است. به عنوان مثال، وقتی که شما یک کتاب را از یک فروشنده خریداری میکنید، این یک بیع است.
در صورتی که دو طرف در یک معامله خرید و فروش (بیع) اختلاف نظر داشته باشند و یکی از آنها بخواهد معامله را ثابت کند، باید به دادگاه مراجعه کنند تا دلایل و مدارک خود را ارائه دهند.
این به معنای این است که پس از انجام معامله و پرداخت قیمت معامله، مالکیت مال یا کالا از فروشنده به خریدار منتقل میشود. به عنوان مثال، وقتی شما یک خودرو را خریداری میکنید و پول آن را به فروشنده میدهید، مالکیت خودرو به نام شما ثبت میشود.
پس از انجام بیع، خریدار باید قیمت معامله را به فروشنده پرداخت کند و همچنین به سایر تعهداتی که در معامله توافق شده است، پایبند باشد. به عنوان مثال، اگر شما یک مسکن خریداری کردهاید، باید مطابق با قرارداد هزینه خرید را به فروشنده پرداخت کنید.
مدارکی مانند مبایعهنامه، رسید پرداخت، شهادت شاهدان، یا حتی شواهد مکتوبی از توافقات میتواند به عنوان دلیل و مدرک در دادگاه مورد استفاده قرار بگیرد. به عنوان مثال، اگر شما یک زمین را از یک فرد خریداری کردهاید، مبایعهنامه میتواند مدرکی برای این توافق باشد.
جمعآوری مدارک مورد نیاز، تهیه دادخواست اقامه دعوی، حضور در دادگاه، ارائه شواهد و مدارک، و در نهایت صدور رأی قضایی توسط دادگاه.
دادگاه عمومی حقوقی برای دعاوی با ارزش بالا مناسب است، در حالی که شورای حل اختلاف معمولاً برای دعاوی با ارزش کمتر مناسب است. به عنوان مثال، اگر ارزش معامله شما بیشتر از ۲۰ میلیون تومان باشد، باید به دادگاه عمومی حقوقی مراجعه کنید.
در معاملات شفاهی، معمولاً مدارک کتبی به مانند مبایعهنامه موجود نیستند که توافقات را به وضوح نشان دهند، بنابراین اثبات وجود معامله ممکن است دشوار باشد.
با تأیید بیع توسط دادگاه، مالکیت مال یا کالا به خریدار منتقل میشود و فروشنده نیز به تحقق وظایف خود ملزم میشود. به عنوان مثال، اگر شما یک زمین را خریداری کردهاید، فروشنده باید آن را به شما تحویل دهد و شما باید به وقت تعیین شده قیمت زمین را به او پرداخت کنید.
استعلام از مراجع ذیصلاح مانند اداره ثبت اسناد و املاک یا شهرداری دربارهٔ وضعیت مال یا کالای مورد معامله، میتواند به عنوان دلیل و مدرک در دادگاه مورد استفاده قرار گیرد. به عنوان مثال، اگر شما یک خانه خریداری کردهاید، استعلام از اداره ثبت اسناد و املاک میتواند تأیید کنندهٔ مالکیت شما باشد.
اثبات وقوع بیع بسیار مهم است زیرا این امر به طرفین اطمینان میدهد که معاملهای که انجام دادهاند، حقیقی است و هر یک از آنها میبایست به تعهداتی که در آن توافق کردهاند، پایبند باشند. برای مثال، اگر شما یک قرارداد بزرگ خرید و فروش املاک یا ماشینآلات صنعتی امضا کردهاید، اثبات وقوع بیع به شما این امکان را میدهد که در صورت عدم اجرای تعهدات توسط طرف مقابل، به دادگاه مراجعه کنید و حق خود را جلب کنید.
برای اقامه دعوی اثبات وقوع بیع، ابتدا باید مدارک مربوطه مثل مبایعهنامه یا رسیدهای پرداخت جمعآوری شوند. سپس باید یک دادخواست اقامه دعوی به دادگاه ارائه داده شود. بعد از این مرحله، طرفین باید در دادگاه حضور داشته باشند و شواهد و مدارک مورد نیاز را ارائه دهند. در نهایت، دادگاه با بررسی اطلاعات و شواهد ارائه شده، رأی نهایی خود را صادر میکند.
دادگاه عمومی حقوقی برای دعاوی با ارزش بالا یا دعاویی که نیاز به اجرای قوانین دقیق و حسابی دارند مناسب است. این دادگاهها به عنوان نهادهای قضایی اصلی برای رسیدگی به مسائلی همچون اثبات وقوع بیع، حقوق مالکیت، و اجرای تعهدات قراردادی شناخته میشوند.
در صورتی که معامله فسخ یا منفسخ شود، دعوای اثبات وقوع بیع نیز از بین میرود زیرا دیگر نیازی به اثبات وجود یا نیابودن معامله نیست. این امر به عنوان اتمام دعوای اثبات وقوع بیع محسوب میشود.